Molestowanie moralne

Byadmin

Molestowanie moralne

Czym jest molestowanie moralne ? Słów kilka?

Molestowanie moralne to zjawisko o którym rzadko się mówi. Odbywa się ono w rodzinie, w odróżnieniu od mobbingu, który ma miejsce w pracy. U podstaw molestowania znajduje się świadoma lub nieświadoma chęć psychicznego zniszczenia drugiego człowieka. Zachowania patologiczne ze strony osoby, którą nazywamy agresorem są uporządkowane i nigdy nie są jawne, aby ofiara nie mogła odpowiednio zareagować, ani się  bronić.images (12)

Ofiarą może być osoba zarówno słaba psychicznie bądź fizycznie jak i osoba silna, radząca sobie w sytuacjach stresowych. Poprzez systematyczne i powtarzalne działania ze strony agresora, poprzez brak wsparcia ze strony otoczenia, u ofiary mogą pojawić się dolegliwości somatyczne lub psychiczne. Zatem można śmiało powiedzieć, że molestowanie moralne to wszelkie formy nadużycia w postaci gestu, słów jak również naruszenie ludzkiej natury. Podkreślenie słowa ?moralny? ma na celu zwrócenie uwagi na przychylność względem innych. Ofiary zgłaszające się do lekarzy uważają siebie za winnych całej sytuacji, towarzyszy im przy tym uczucie wstydu. Takie osoby nie potrafią zrozumieć, dlaczego to ich akurat spotkało, dlaczego im się to przytrafiło.

Agresor to osoba bardzo inteligentna, która inwestuje w sferę intelektualną więcej niż w emocjonalną. Agresorem może być każdy z członków rodziny (matka, ojciec, dziadkowie, dzieci). Ma cechy osobowości antyspołecznej (m.in brak wyrzutów sumienia, brak empatii, zawyżona samoocena, traktuje ludzi przedmiotowo). Agresor przejawia cechy narcystyczne z tego względu, iż podnosi własne poczucie wartości kosztem ofiary, ma wygórowana opinię na swój temat, uważa siebie za osobę wyjątkową, wyolbrzymia swoje umiejętności, jest zawistny i arogancki. Dzieje się tak, że w dzieciństwie został skrzywdzony. Jeśli w okresie dzieciństwa doznał zbyt silnych przeżyć, tak teraz emanuje większą niechęcią i agresją. Często rodzice agresora stosowali tylko i wyłącznie kary jako środek wychowawczy, nie interesowali się dzieckiem, pozostawiali go samemu sobie, nie okazywali uczuć, dominowała w środowisku rodzinnym labilność emocjonalna, chłód uczuciowy.

images (13)Agresor zawsze jest ochoczy do ataku, gdyż bagatelizuje wszelkie zasady. Nie jest zdolny do zrozumienia uczuć płynących z otoczenia. Komunikacja między agresorem i ofiarą odbywa się poprzez stopniowe oczarowanie ofiary, agresor stara się narzucić swoje zdanie, początkowo stosuje różne formy wdzięczności, co wprowadza w błąd ofiarę. Przestaje odróżniać dobro od zła. Wtedy agresor atakuje, szydzi, drwi, kłamie i deprecjonuje ofiarę.

Z kolei ofiarą może być każdy. Jak już wcześniej wspomniałam poprzez brak wsparcia i drastyczne działania agresora, ofiara zaczyna chorować. Dochodzi do znacznego spadku samooceny, doświadcza wstydu i poczucia winy. Ogarnia ją niepokój, a co za tym idzie – zaburzenia takie jak depresja, psychozy i zespół stresu pourazowego. Takie osoby przeżywają silny stres, który objawia się w postaci różnych chorób. Mogą dotyczyć nadciśnienia, nadczynności tarczycy, astmy, itp.  Ofiara molestowania liczy na pomoc ze strony otocznia, nie potrafi zrozumieć dlaczego nikt nie przychodzi do niej z pomocą. Kiedy  z kolei orientuje się w sytuacji, ma żal do agresora, bo czuje się  znieważona. Kiedy osoby z najbliższego otoczenia ofiary zauważają jej  chorobę, usprawiedliwiają się tym, że jest już za późno na pomoc, doświadczają wyrzutów sumienia oraz sami obawiają się agresora.  Z tego też powodu uczestniczą w pewnym stopniu  w tej przemocy razem, co zwiększa odseparowanie, samotność i zahamowanie ofiary.

Ofiary molestowania moralnego powinny poddać się leczeniu. Oprócz tego, że powinny powiadomić organy ściągania o popełnionym przestępstwie, tak powinny również udać się na terapię, która pomoże im zrozumieć, że one nie są niczemu winne, że to one są ofiarami. Mogą również zgłosić się do różnych instytucji, np. stowarzyszenia ofiarom przemocy, telefon zaufania, Niebieska Linia.

About the author

admin administrator